zondag 31 mei 2015

zoete zonde: glutenvrije aardappelwafeltjes



een tijdje geleden werd ik aan de schoolpoort door een oma van een van de kindjes uit de klas van Patat aangesproken. 
haar dochter heeft een glutenintolerantie en ze wist dat wij ten huize Patat en Kroket met hetzelfde probleem zaten. 

ze wist mij te vertellen dat ze een receptje had klaargemaakt voor glutenvrije wafeltjes en dat die superlekker waren.
ze zou mij het recept bezorgen.

nu moet ik toegeven dat als ik de woorden glutenvrij en superlekker in een zin hoor, ik een beetje sceptisch word. die twee woorden horen meestal niet echt bij elkaar.

maar behalve het recept bezorgde die lieverd me gewoonweg ook een pakketje wafeltjes! zomaar!
de meisjes proefden. ik proefde en het schol niet veel of ik had het pakketje voor mezelf gehouden.
ze waren inderdaad superlekker. lekkerder en smeuïger dan gewone wafeltjes.

het recept is eenvoudig en het is te lekker om het voor mezelf te houden, vandaar dat ik het deel met jullie.

het recept is afkomstig van de vlaamse coeliakievereniging! 

250 gr Nogluten glutenvrije bloem
250 gr aardappelen
250 gr kristalsuiker
250 gr boter
2 a 3 eieren.


voor de bereiding: 

kook de aardappelen en plet ze tot puree. laat afkoelen. meng ondertussen de eierdooiers met de suiker. 
roer de boter tot deze zacht is en meng ze onder het suiker-eimengsel . 
voeg de glutenvrije bloem en de geplette aardappelen toe. klop de eiwitten stijf en meng ze voorzichtig onder het deeg. verwarm het wafelijzer en leg een soeplepel van het deeg erin. bak de wafeltjes goudbruin. de wafeltjes bewaren verschillende dagen in een afgesloten blik. 

waarschuwing : 

het is onmogelijk het bij 1 wafeltje te houden. ik ben niet  verantwoordelijk voor de bijgekomen kilo's!

maandag 11 mei 2015

een ida uit "mijn tas" voor moederdag

hopelijk hebben jullie allemaal een fijne moederdag doorgebracht. ik heb na een vrij helse week een hele mooie dag gehad, die mij eraan herinnerde hoe fijn het is om mama te mogen zijn en een mama te hebben.


sinds enkele jaren heeft mijn "musj" (want zo noem ik haar in de plaats van mama) haar eigen zaak., genoemd naar onze oudste dochter.
ze begeleidt er mensen met hart en ziel,  is "heelder" dagen in de weer en constant onderweg en moet daar ook het nodige bij mee sleuren.
maar het was er nog niet van gekomen om een tas naar haar zin te vinden om al die spullen in mee te nemen.

ik dacht dat het misschien een leuk cadeau voor moederdag zou zijn om haar een tas te naaien.
ik zette mijn zinnen op de Ida uit Mijn tas.


in de stoffenvoorraad had ik niets liggen dat hiervoor kon dienen, dus ging ik op woensdagvoormiddag snel naar den depot met in mijn hoofd de idee om stevige canvas te gebruiken. er lag hele mooie canvas, maar niet meteen iets dat ik geschikt vond voor een wat deftigere tas. ik ging dan maar eens neuzen tussen de katoentjes en werd geholpen door een vriendelijke mevrouw die mee hielp zoeken naar de juiste kleur en print om te combineren.

ik koos uiteindelijk voor het stofje "morningwalk" van Art gallery  als voering en twee stofjes van Timeless treasures als buitenstof, kwestie van het deftig en serieus te houden zonder dat het saai werd.




ik vergrootte het patroon met een aantal centimeters, 6 cm breder en 3 cm hoger om precies te zijn. zo kan de laptop erin en om er daarnaast nog een map in te laten passen maakte ik het 5 cm  dieper dan de originele versie. 


de handvaten, dat was een ander paar mouwen. enkel tassenband wou ik niet gebruiken, omdat ik dat er te sportief vond uitzien. 
lederen lint vond ik niet zo snel meer en ik had geen riem meer liggen die ik had kunnen gebruiken.

Bij nekkertex stelden ze voor om skai te gebruiken in combinatie met tassenband, een idee dat ik meteen zag zitten. ik vond er bijpassende blauwe skai en een soort okergele tassenband. 

enthousiast en vol goede moed begon ik alles te assembleren, overtuigd dat dit heel vlot ging gaan.  manlief, ik was onwetend! 

het knip- en strijkwerk ging vrij vlot, al duurde het langer dan ik had gedacht. 
maar die hengsels maken sloeg alle records!  ik denk dat ik ongeveer vier uur nodig gehad heb om die twee hengels te maken. conclusie van dat probeersel? 

- skai rekt  (ongeveer 6 cm op een meter)
- je hebt nog altijd een voering nodig voor achteraan je hengsels (waar ik achter kwam toen ik al een hengsel gemaakt had)
- een lint van een 5tal cm van skai en katoen krijg je nauwelijks gekeerd. 
- als je het dan eindelijk gekeerd krijgt na een half uur heb je al tien keer  kramp in je handen gehad en schiet je op het einde nog met je sushistokje door je stof. 

voor het tweede hengsel gebruikte ik dan maar  een hulpstiksel op de katoen en skai, vouwde om en pinde vast met de wonder clips. das een gerief man! 
daarna bevestigde ik de tassenband op de hengels. 















binnenin voorzag ik nog een aantal zakjes, voor gsm, agenda, zakdoekjes en twee speciaal voor een balpen. orde is een binnenza(a)k dixit Sanne en Riet.



om voldoende stevig te zijn verstevigde ik de tas met decovil light en vlieseline H640. 
het is dan misschien een fantastische uitvinding die decovil,  ik vond het een verschrikking om door te naaien! 

- het duurde even voor ik de juiste instellingen  gevonden had om mijn steken mooi te krijgen ( die waren onregelmatig, waren zichtbaar aan de goede kant,....). uiteindelijk kreeg ik een goed resultaat door de draadspanning te verhogen en de steeklengte te verkorten. 
- ik had moeite om dat mooi onder mijn machien door te krijgen, dat waren ettelijke uren krachttraining als je het mij vraagt. 



net op tijd was de tas klaar, ik had compleet verkeerd ingeschat hoeveel tijd ik hiervoor nodig zou hebben.  al lag dat niet aan de uitleg in het boek, die is prima. het lag echt aan de versteviging. 

die tas heeft mij letterlijk zweet en bloed gekost, gelukkig geen tranen.
en gelukkig was "musj" er blij mee.  ze belde mij vanavond nog op om te zeggen dat ie al in gebruik genomen is en dat ze er al complimentjes over had gekregen! 
ze had er zelfs aan gedacht om een foto te nemen voor mij! 





hebben jullie misschien nog tips om met devovil light te werken?  of alvast ideetjes voor een volgende moederdag ?

maandag 4 mei 2015

ging op modeuitstap naar Hasselt

afgelopen dinsdag gingen we met het CVO op modeuitstap. een schoolreis voor volwassenen eigenlijk.
en net als vroeger als klein kind, was ik ook nu al weken op voorhand in spanning aan het aftellen tot het zover was. niet enkel omdat ik benieuwd was naar de tentoonstelling, maar toch ook omdat ik het spannend vond om met zo een grote bende vrouwen (101 als ik me niet vergis) een hele dag op stap te zijn.

we vertrokken 's ochtends met de trein naar Hasselt. een gekwebbel van jewelste in die coupons, dat hoef ik je niet te vertellen waarschijnlijk.

daar aangekomen werd de groep gesplitst in vieren. twee groepen begonnen met een mode-wandeling en twee gingen meteen naar het modemuseum. na de lunch zouden we dan switchen.

wij begonnen met de wandeling. het was vrij fris, maar het zonnetje was van de partij gelukkig.
(al zou je dat niet zeggen aan de hand van de foto's als ik ze nu zo opnieuw bekijk) 






het degustatiesalon van Maison blanche. 


we kregen wat uitleg over de klederdracht destijds. 
een ideale taille van 49 cm omtrek? ik dacht het niet!

onze conclusie was: wat de heren ook beslisten dat de dames toen moesten aantrekken, het moest en zou pijn doen! waarom hebben vrouwen zich zo lang laten commanderen op dat vlak? ze zullen het toch zelf niet uitgevonden hebben zeker? 



ik ontdekte een zalige schoenenwinkel, maar enkel voor kinderen jammer genoeg. 


we droomden massaal weg bij een bruidsjurk van Nicky Vankets


bestudeerden de details op die prachtige blazer.


en waren gefascineerd door het materiaal van dit roze jurkje (als ik me niet vergis in de winkel van stijn helsen)...het leek wel twee lagen zachte  tulle op elkaar met een soort haartjes ertussen zoals bij velcro...heel bizar.


de wandeling was fijn, maar een echte modewandeling vond ik het nu niet bepaald. we kregen hier en daar wel wat uitleg over de mode uit de jaren 1800-1900 en zagen enkele etalages van bekende ontwerpers, maar dat was het dan ook. het leek soms meer een verkoopspraatje over Hasselt en wat we vooral nog een keer moesten gaan doen of bezoeken als we nog eens in Hasselt waren. 


na een lunch met fijne babbels en lekker eten (maar wel wat weinig, zoals ik op instagram al toonde) 
gingen we naar de tentoonstelling in het modemuseum.  die ging over paul smith
u misschien wel bekend, maar buiten de naam kende ik niets van die man moet ik eerlijk toegeven. 

we hadden een super gids. die vrouw kon vertellen op een hele aangename, sappige manier. 

ik toon hieronder een aantal sfeerbeelden, maar ga gerust zelf kijken naar de tentoonstelling zelf. het is echt de moeite! leuk gedaan, verschillende invalshoeken, mooie stukken om naar te kijken,...
ik kwam helemaal geïnspireerd weer buiten! 
de tentoonstelling loopt nog tot 7 juni. 
en voor wie wat extra wil, op 7 mei komt Paul Smith zijn boek signeren!
allen daarheen zou ik zeggen!