ew1r- recept 3

ik had het nooit gedacht, maar ik hou vol in mijn vleesloos eten. das wel het voordeel van mijn ventje dat niet thuis is natuurlijk. ben eens benieuwd of het volgende week ook nog zo vlot zal gaan. nu ja, ik ben daarnet boodschappen gaan doen en heb voor hem en de kindjes wel nog vlees meegebracht, maar ben niet van plan om daar van mee te eten. (alleen aan die zesbib, daar ga ik even mee zondigen, dat weet ik nu al) en om wat meer inspiratie te hebben en achtergrondinfo, trakteerde ik mezelf daarnet nog op een nieuw kookboek. eentje met enkel vegetarische gerechten :-)   kwestie van niet elke keer gewoon groenten met pasta of aardappelen klaar te maken en er gewoon geen vlees bij te eten.

vandaag stond er strikjespasta met geroosterde pompoen en prei in een licht curry roomsausje op het menu. ik stond nog wat te twijfelen over de combinatie pompoen-prei, maar ik toen ik eens proefde was ik meteen overtuigd. de kinders daarentegen, ..... tja, lag het aan de vermoeidheid van een hele week in de sneeuw spelen of aan het eten....maar de pompoen (die ze anders wel lusten) werd nu helemaal niet geapprecieerd.

de foto die ik in alle rapte nog genomen had met mijne gsm, alvorens mij bij de lichtjes huilerige en zeurende "ik lust dat niet" kinders aan tafel te zetten, is met geen stokken op te laden naar mijn computer. instagram wilt ook al niet mee. ze werken allemaal tegen vandaag. ge zult mij op mijn woord moeten geloven dat het lekker was en er ook lekker uitzag :-)
prettig weekend allemaal!

beter laat dan nooit

ik had mezelf een verbod gegeven om nog stof bij te kopen. en ik was goed vol aan het houden, maar toen ik op petit bazaar in november deze stof zag liggen, kon ik er niet afblijven.
ik gedachten zag ik al een antoinette voor Patat voor met de feestdagen.

maar onvoorziene omstandigheden zoals zieke kinders, onverwacht van start kunnen gaan met de bouw van ons nieuwe huis en dergelijke strooiden roet in het eten wat de planning betreft. cadeautjes werden op de allerlaatste minuut afgewerkt en dus was er eigenlijk quasi geen tijd meer om ook nog een feestoutfit voor de meisjes te maken. laat staan eentje waar wel wat tijd in zou kruipen.
dus dacht ik een jurk te maken, met het bovenstuk van dit kleedje en er een rimpelrokje aan te bevestigen. zou  toch snel moeten gaan he. maar haast en spoed is zelden goed, zeker als ge iets probeert te naaien, heb ik ontdekt.

dus tussen alle voorbereiding door begon ik zo te klunsen en fouten te maken en vloeken dat ik maar besloot het jurkje opzij te leggen en verder te werken op een rustiger moment.

met stukjes en beetjes is het dan toch eindelijk afgeraakt. het verwonderde me wel dat op de naailes bijna iedereen dacht dat ik aan een zomerjurkje bezig was. in mijn hoofd zag ik dit echt als een winterjurk (ze is dus ook gevoerd). nu ja, ze kan ze in de zomer ook nog dragen he, heeft zij (en ik ook) er langer plezier van.

in de bloemetjes

 dit stond nog op mijn to-do lijstje van voor ik op tram 3 stapte. een kleedje voor mezelf namelijk.
de rode rozen stof kocht ik op de stockverkoop van fragile. en daar hing toen een poster omhoog met dit kleedje, ik was er instant verliefd op.

 ik begon er ook op tijd aan, gebruikte een patroon van op de naailes, waar eigenlijk een afhangende col aanhing, liet de col achterwege en maakte een beleg en een striklint,......
maar toen het resultaat niet helemaal overeen kwam met wat ik in mijn hoofd had, liet ik het afwerken liggen. deze week raapte ik dan toch nog mijn moed bijeen, nam het geheel nog wat in om het wat passender te maken en zoomde alles om. nu het afgewerkt is, ben ik er toch wel blij mee, vooral toen dochterlief thuis kwam van school en bij het zien mijn nieuwst outfi heel spontaan zei: wow, ik vind jou mooi zo...en de waarheid komt uit een kindermond he!

elke week 1 recept - recept 2

we zijn goed bezig met de receptjes voorlopig, en ik ben ook absoluut van plan om vol te houden.

toen ik dit filmpje van mijn man kreeg doorgestuurd met de vermelding "gruwelijk en prachtig tegelijkertijd" hield ik mijn hart vast. maar ik heb het uiteindelijk toch maar bekeken.
kmoet erbij zeggen, tis niet voor gevoelige zieltjes en dierenvrienden.


resultaat: een zoektocht naar een vegetarisch receptje, dat me niet te veel punten zou kosten en waar geen (naar mijn mening afschuwelijke) vleesvervangers inzitten.

het werd een groentenlasagna, uit het boek van ww over gezinnen.

wederom paste ik het aan naar een glutenvrij (spelt in ons geval) en lactosevrije variant.

de melk voor de bechamelsaus verving ik door soyamelk, ik voegde er enkel een blokje bouillon (groenten wel te verstaan)  aan toe om de zoete smaak van de melk te compenseren. voor de kaas gebruikte ik de lactosevrije kaas van valio.
voor de bloem  gebruitke ik maiszetmeel  (heb er eigenlijk geen idee van welke ik anders zou moeten gebruiken).


resultaat: een lekkere lasagna die zelfs mijn kleinste prinsesje wist te bekoren. het smaakt net wat anders dan een gewone lasagna, maar zeker niet slechter.

een foto bespaar ik jullie. het ding smaakt dan misschien wel lekker, maar op foto zag het er niet uit eens er in gesneden was :-)

elke week 1 recept - recept 1

met 40 zijn ze...de kookboeken in mijn keuken. en dan ook nog 2 dozen vol uitgescheurde recepten en een lectuurbak vol kooktijdschriften. 

ik zou tot het einde van mijn dagen elke dag een nieuw recept kunnen uitproberen, en zo waarschijnlijk nog niet door de stapel heen zijn. 

dus een van mijn goede voornemens, dat ik eigenlijk al ergens in december maakte, is om elke week minstens 1 recept uit te proberen. 

gisteren probeerde ik een dessertje uit, kwestie van meteen ook te kunnen trakteren in de naailes voor mijn verjaardag. 

kwestie van makkelijk transporteerbaar te zijn koos ik voor ne cake, en kwestie van mijn andere goede voornemen niet meteen om zeep te helpen (enkele kilo's minder) koos ik voor een receptje van WW, uit het boek 365 dagen. 

ik paste het aan naar een glutenvrije en (dierlijke) melkvariant, zodat ook man- en dochterslief konden mee-eten. 

het werd een appel-frambozen cake met amandelen. ik verving de bloem door glutenvrije bloem van Organ (dezelfde hoeveelheid als het originele recept) en de melk door rijstmelk. voor de veiligheid voegde ik er nog wel enkele grammetjes bakpoeder aan toe, zodat het zeker luchtig zou zijn (wat niet altijd zo makkelijk is bij glutenvrij) 

het recept zei 1 a 1u 30 in de oven op 180°, maar met een uurtje was ie wel klaar. (glutenvrij wordt veel sneller een droge bedoening heb ik de indruk) 

met een bang hartje trok ik naar de naailes, want ik had echt geen zin om af te gaan met een baksel dat op niks trok. 

die angst was gelukkig niet nodig, er bleef nog net genoeg over om een stukje te laten proeven aan manlief. niemand die merkte dat het geen gewone cake was en ze vonden hem heel lekker joepie!

30

het is zover, ik ben 30. vannacht gebeurd, toen ik sliep. het deed geen pijn.

hier maakte ik een lijstje van wat ik nog wou doen in mijn laatste 30 dagen.

de balans:

de santa run uitlopen: check, met een jeneverke en al

nog eens gaan schaatsen: ik deed van ijsgewenning met de kleuterklas, telt dat ook? mijn ventje wou gisteren nog met mij gaan schaatsen, maar dankzij een leuke hernia zat dat er niet echt in.

starten met yoga: opgezocht op het internet, nu nog een afspraak maken

een opera zien: mislukt, wel veel naar musique 3 geluisterd.

 een date met mijn ventje: check, dinner and a movie (ipv het schaatsen) 

een girls night out: half check, gezien we maar met de helft waren.

nog eens uitslapen (bij voorkeur na die date of girls night out): check, twee keer zelfs! (mercie Nono!)

mijn 1ste streefgewicht bereiken (nog 2 kg te gaan): Failed, met goeie moed er tegenaan nu

nog een kleedje voor mezelf maken: half check, de zomen moeten nog afgewerkt worden. 

nog niet zo slecht he. 30 worden ook niet trouwens :-)

jasje nr 2

HIJ. IS.AF! 

niet dat het deze keer zo lang geduurd heeft om m te maken, maar eerder om er aan te beginnen en aan te kunnen doorwerken. tussen de cadeautjes door, het koken, het feesten,....maar zie nu eens hoe gelukkig ze er mee is. en de mama ook, tis misschien misplaatst, maar ik ben er fier op :-)  

op de foto valt hij niet zo mooi, om dat m wat open valt, maar dat is in het echt gelukkig niet het geval.

blauwe wollen stof: stich and co
gele joggingstof: maison doree wilrijk
gele knopen: veritas

cadeautjes

om te beginnen wil ik jullie hier allemaal een heel gelukkig nieuw jaar toe wensen, waarin jullie hopelijk datgene krijgen en vinden wat je in geen enkele winkel kan kopen: een goede gezondheid, goeie vrienden, mooie momenten met al wie je lief is, creatieve uitspattingen,....

het is hier de laatste weken nogal stil geweest, al heb ik niet bepaald stil gezeten. twas hier nogal veel van last minute, soms zelfs heel erg last minute....

deze kussens maakte ik voor mijn schoonzus die net verhuisd is en nog geen kussens had voor haar bank. ze wou graag grijs of bruin. het enige probleem is dat ik haar eigenlijk niet zo goed ken, aangezien ik haar niet zo vaak zie (ze woont namelijk in Duitsland) en dus ook niet zo een goed beeld heb van haar smaak. maar met wat hulp van mijn broer...

de grijze maakte ik uit een trui van mij (ooit een miskoop geweest) en na het zien van een aflevering van Rok en rol....

grijs alleen is maar wat saai, dus een klein kleuraccentje ....(grijze stof: Ikea, gele paspel: maison doree)

ik maakte er ook nog eentje met vogeltjesstof( en bruine effe achterkant en bruine paspel) uit de Banier en nog eentje met grijs en oranje accenten met stof van de Ikea.

voor mijn schoonmoeder, die al een hele tijd zegt dat ze terug wil gaan naaien, maakte ik een xxl speldenkussen ala Elissana.

en voor miss piggy maakte ik een tasje, ook ala Elissana. dankzij de workshop die ik in haar keuken mocht volgen, ging dit heel vlot. 

en tot slot: mijn patatje en kroketje, in hun outfit uit Indie die ze van Peter Sven kregen....zijn ze niet om op te eten?