beter laat dan nooit

ik had mezelf een verbod gegeven om nog stof bij te kopen. en ik was goed vol aan het houden, maar toen ik op petit bazaar in november deze stof zag liggen, kon ik er niet afblijven.
ik gedachten zag ik al een antoinette voor Patat voor met de feestdagen.

maar onvoorziene omstandigheden zoals zieke kinders, onverwacht van start kunnen gaan met de bouw van ons nieuwe huis en dergelijke strooiden roet in het eten wat de planning betreft. cadeautjes werden op de allerlaatste minuut afgewerkt en dus was er eigenlijk quasi geen tijd meer om ook nog een feestoutfit voor de meisjes te maken. laat staan eentje waar wel wat tijd in zou kruipen.
dus dacht ik een jurk te maken, met het bovenstuk van dit kleedje en er een rimpelrokje aan te bevestigen. zou  toch snel moeten gaan he. maar haast en spoed is zelden goed, zeker als ge iets probeert te naaien, heb ik ontdekt.

dus tussen alle voorbereiding door begon ik zo te klunsen en fouten te maken en vloeken dat ik maar besloot het jurkje opzij te leggen en verder te werken op een rustiger moment.

met stukjes en beetjes is het dan toch eindelijk afgeraakt. het verwonderde me wel dat op de naailes bijna iedereen dacht dat ik aan een zomerjurkje bezig was. in mijn hoofd zag ik dit echt als een winterjurk (ze is dus ook gevoerd). nu ja, ze kan ze in de zomer ook nog dragen he, heeft zij (en ik ook) er langer plezier van.