patat en kroket : jackie

maandag 15 december 2014

jackie

toen het patroon van de jackie uitkwam, was ik meteen fan. ik had het alleen niet meteen nodig.

maar vroeg of laat komt daar verandering in, en nu was het gelukkig eindelijk zover.

deze winterjas die ik twee seizoenen geleden maakte, past op zich nog wel, maar het kind schreeuwt bij wijze van spreken elke keer moord en brand als ik haar vraag die aan te doen. iets met niet goed zitten ... en de ski jas die ze wel heeft voor de winter en die dan wel comfortabel mag zien, ziet er alles behalve elegant uit. ik ben jammer genoeg voor de kinderen heel soms van het principe: liever mooi dan praktisch...al trek ik dat zeker niet in alles door, maar bij sommige gelegenheden heb ik hun toch graag deftig in plaats van praktisch. zoiets in de zin van: wie mooi wil zijn moet pijn lijden...al zou ik hun dat nu toch ook niet aandoen...

maar bon, een plan voor een nieuwe jas dus. ik kocht bij madame toertjes tijdens haar stoffenverkoop eigenlijk al een mantelstofje in blauw/geel, maar daar was hier thuis niemand fan van. dus gingen we enkele weken geleden naar Lier met het hele gezin stof zoeken voor een Jackie.

uiteindelijk vonden we een prachtige wollen stof in koningsblauw, met een superzachte witte fleece voor aan de binnenkant.

voor de kraag en de zakjes gebruikte ik een stukje nep bont van op het stoffenspektakel. zo zacht, maar een ramp om mee te werken. ik had letterlijk haar op mijn handen nadien.

ergens in mijn hoofd liep het mis. meer dan eens. zo brak ik meermaals mijn hoofd over een contrasterend stofje voor de belegdelen, terwijl dat dat gewoon uit de buitenstof geknipt wordt.

uiteindelijk ging het spreekwoordelijke lampje branden en lukte de puzzel wel.

dit keer gebruikte ik enkel de wollen stof met de fleece, in tegenstelling tot het vorige exemplaar, waar ik ook nog H630 tegenstreek. lekker warm dat wel, maar veel te dik en onhandig uiteindelijk.

voor de mouwen maakte ik zelf gematelasseerde witte voering. ene keer, maar nooit ni meer! wat een werk! maar waarschijnlijk is dat zoiets als met bevallingen: ge vergeet de miserie rap want het eindresultaat is de moeite.

het is trouwens een geweldig patroon, met een zalige uitleg. ik zou bijna zeggen: dummie proof.

al heb ik wel herhaaldelijk het tornmesje moeten bovenhalen.

maar dat lag enkel en alleen aan mijn onoplettendheid, perfectionisme en verstrooidheid. maar goed, eind goed, al goed zeker?

voor de contrasterende stukjes en het ophanglusje gebruikte ik een katoentje van bij Veritas.

voor het rugflapje gebruikte ik een soort techniek van "vals paspel" door de achterkant net een een
centimetertje breder te knippen dan de blauwe stof en dan de naadwaarde te gebruiken als vulling om
het geheel door te stikken.

voor de strikjes deed ik hetzelfde.

de zoektocht naar de geschikte knopen leverde niet veel op, dus besloot ik zelf knopen te overtrekken.

manlief was eerst niet te vinden voor het idee, maar ik heb tot nu toe alleen maar positieve reacties gekregen. in de eerste plaats van dochterlief, die haar jas nu zonder problemen aantrekt.

zelf ben ik er ook heel fier op en blij mee. zonder te willen stoefen, maar het is volgens mij een van de mooiste stukken die ik de laatste tijd gemaakt heb.... alleen jammer dat het fototoestel weer binnen moest voor reparatie. dus de kwaliteit van de foto's is niet top, ze zijn maar getrokken met mijne gsm.