trakteren met appelzakjes

ongeveer vijf jaar geleden zaten wij er zo bij. of lagen er zo bij beter gezegd. 

 lekker gezellig, dicht bij elkaar. 

opgelucht dat ze een beter gewicht had dan de dokter had voorspeld, dat ze gezond was en zo rustig. 

dat gele truitje heeft mijn oma trouwens ooit nog gebreid voor mij.

ondertussen is het een echte spring-int-veld geworden, die ons veel minder kopzorgen bezorgt  dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. maar ik zal nog niet te vroeg victorie kraaien, ik denk dat we ons peertjes nog gaan zien met die kleine grote meid.  al kan ze je dat zo doen vergeten met die charmes van haar. ze draait iedereen zo rond haar vinger en is ondertussen toe aan huwelijkskandidaat nummer drie uit de tweede kleuterklas. 

maar voor er hier over trouwfeesten gesproken wordt, zullen we het eerst eens hebben over verjaardagsfeestjes. 

het feestje thuis was in Frozen- thema, daar vertel ik later nog een keer meer over. 

in de klas trakteerde ze met cake om in de klas op te eten en met appelzakjes (en een snoepketting) om mee naar huis te nemen. 

 ik moet toegeven, ik dacht dat ik de meeste kindjes met enkel een appel in een leuk zakje niet bepaald blij zouden geweest zijn en dus stopte ik er nog een snoepjesketting bij. 

maar eigenlijk heb ik die kinderen onderschat. 

toen de dochters zagen wat ik had klaargemaakt om uit te delen, waren ze al volop aan het uitkiezen welke ze zelf wouden hebben en hebben ze zelfs enkele mee genaaid op mijn schoot. 

dat doet me eraan denken dat ik voor mijn Patat nog eentje extra moet maken in dit stippenstofje. 

de meeste kleuters waren ook dolenthousiast met hun zakjes, kwamen me zelfs vertellen welke kleurtjes zij hadden. ik vond het echt fijn om te zien hoe blij ze waren met hun zakjes. dat maakte dat ik de stress om ze op tijd klaar te krijgen meteen weer vergeten was. (maar note to myself: volgende keer beter inplannen!!!) 

  

 

ik gebruikte hilde haar tutorial, maar gebruikte "hobbs" als tussenvoering in de plaats van wattine. 

strijken uitgespaard! 

ik had  wel wat moeite om een gewone appel erin te krijgen, dat spande en trok precies wat tegen. dus kocht ik in de supermarkt van die "mini" appeltjes in "kids" formaat. 

al zijn die dan weer net te klein precies. 

volgende keer ga ik het patroon een ietsie pietsie groter maken denk ik. 

een ideaal project om wat restjes op te werken en knopten te gebruiken waar je maar enkele of zelfs maar 1 exemplaar van hebt liggen. 

en nu op naar het laatste feestje, nu zaterdag met de kindjes van de klas. kruis alsjeblieft massaal uw vingers en tenen voor mooi weer, want anders zit ik hier binnen met een bende van 13 kinderen. 

ik hoop maar dat dat goed afloopt....