swapcadeautjes

nooit had ik gedacht dat iets maken voor iemand die je niet kent zo moeilijk zou zijn. want geen flauw idee wat die graag heeft of al heeft of....dus maar een mailtje gestuurd voor wat verdere info...

resultaat: houdt van felle kleuren, veel kleuren bijeen of 1 alleen, retromotiefjes, geen tierlantijntjes maar wel prulledingen, houdt niet van pastel. 

nog beetje gedacht....en herdacht....en nog eens herdacht. en toen ineens een idee!  een juwelenrol zou ik maken. kwestie dat de mevrouw in kwestie wel van een juweeltje hield. en kwestie dat de meeste mensen die ik ken, zoiets toch nog niet hebben. 

maar geen patroon te vinden. dus op de slapeloze nachten van de voorbije weken lag ik me dan maar in te beelden hoe zoiets in elkaar moet zitten. en in welke volgorde. kwestie van voor 1 keer voorbereid te zijn. en systematisch. twee eigenschappen die meestal niet op mij van toepassing zijn. meestal is het hier eerder van trial and error. meestal veel error. 

dus ziehier het resultaat van mijn "denk"werk. ik hoop heel hard dat ze er blij mee zal zijn. 

en om er alvast iets in te kunnen steken, maakte ik een armband en oorringetjes.

(en nu moet het toch wel lukken dat ik gisteren in de Veritas KNAL dezelfde zag hangen zeker. weliswaar niet in stof, maar wel met dezelfde print.) 

 

op de foto lijkt het alsof de lintjes bovenaan niet allemaal even lang zijn, maar dat is wel het geval hoor. ze bollen alleen wat op.
en voor de eerste maal mijn paspel vastgenaaid met mijn nieuwe blinde ritsvoet, wat een luxe! van de eerste keer zat ie juist!

en voor wie zich afvraagt wat die lange worst in het midden is, dat is om ringen over te schuiven.
de lusjes dienen voor de kettingen (of armbanden) en de  te lange stukken stop je dan weg in het gebloemde opvangzakje.

 voor het ritstasje erop te naaien gebruikte ik de uitleg van Sofie (Elisana).

stofjes en accessoires: De Banier 

roosjes: Veritas

charlie en de week van....

 het was me wel een week. eentje van weinig slaap, quasi geen punten geteld, niet gaan lopen. eentje van weinig energie. een week van chaos.
 eentje met een zieke patat. echt ziek. zo 40° en meer koorts en geen reactie op de medicatie. en dus een ritje naar spoed op zondagavond. wat maar een gewoon virusje zou zijn, bleek haar heel de volgende week te vellen. de dokter begon aan longontsteking te denken, maar de foto was negatief gelukkig. dan maar andere antibiotica. die nu lijken aan te slaan.

maar het was ook een week van dankbaarheid. dat het MAAR een virus of bacterie is. en dat we in een land wonen waar we binnen het half uur toch zeker in een ziekenhuis zitten. dankbaar dat er vriendelijke dokters en verpleegsters zijn.  dankbaar om de vele knuffelmomenten, zo samen op de zetel met mijn patatje. dankbaar dat ik er gewoon kan zijn voor haar, dat ik geen opvang hoef te regelen omdat ik niet moet gaan werken. dankbaar dat ik een ventje heb die het goed vond dat ik stopte met werken en dat het kon. dankbaar voor de liefde en het vertrouwen van een kind. maar ook dankbaar om  kip aan het spit en een pot kant en klare appelmoes.



in een zeldzaam moment dat ik toch achter mijn naaimachien kon kruipen, maakte ik mijn eerste Charlie. toen ik het patroon op haar blog zag staan, wist ik al dat ik het moest hebben.  maakte niet uit dat ik eigenlijk geen jongens heb. op petit bazaar kocht ik de papieren versie. ik ga het kort houden: een aanrader!  en mijn Kroketje is er superblij mee. eindelijk geen "ikke nie mooi ni" en bijbehorende gekruiste armen en gestampvoet, meer. mama dankbaar.

groene effen tricot: stoffenpaleis wilrijk.

gestreepte tricot: bambiblauw.

ahja, het was ook de week van de start van de bouwwerken. den bouw is uitgezet. het hek staat er. de voorlopige oprit ligt er. dankuwel....

kerstswap cadeautjes

deze en deze dame namen een geweldig initiatief: de kerstswap plus. 

ziehier mijn kleine bijdrage: 

een babymutske uit witte fleece met bloem (maatje 68 ongeveer), 

hier geshowed door fotomodel Leentje

een babydekentje van blauwe katoen en witte fleece, afgeboord met blauwe paspel (Ikea en Veritas)

en nog een rood en roodkapjesbabydekentje (of als knuffeldeken of poppendeken)

(katoentje van Stoffenspektakel en rode fleece van ikea) afgeboord met rode paspel. 

de lakentjes maakte ik met de handleiding van emma en mona. 

het mutsje baseerde ik op een exemplaar van de meisjes, liet de pinnemuts weg en voegde een bloemeke uit uit fleece. 

de pakjes zijn onderweg, samen met een kaartje voor de ontvangers ervan.  ik had graag nog enkele cadeautjes gemaakt voor grotere kinderen, maar met de sneeuw wou ik geen risico nemen dat het te laat toe zou komen en stuurde dus alles al op. hopelijk zijn de kindjes er blij mee

de laatste 30 dagen

neen, niet de laatste 30 dagen voor het nieuwe jaar en alle goede voornemens die daarbij al dan niet komen kijken. 

wel de laatste 30 dagen voor ik 30 word. ik ben er eigenlijk nog altijd niet uit of ik dat nu erg vind of niet. sommige momenten wel, gewoon omdat het me soms "oud"klinkt, omdat er zoveel heisa rond gemaakt wordt in de media. en omdat er op de ene of de andere manier precies toch weer een fase afgesloten wordt. maar he, langs de andere kant is het ook maar gewoon een dag ouder dan de dag ervoor, ik mag niet klagen over rimpels en de kapper wist me gisteren nog te vertellen dat er nog geen grijze haren te zien zijn. geef toe, het zou erger kunnen zijn he. 

maar in gedachten heb ik wel een lijstje gemaakt van dingen die ik nog wil doen voor ik 30 wordt. geen spectaculaire dingen zoals uit een vliegtuig springen ofzo. zo veel gedoe wil ik daar niet rond maken en daar heb ik de tijd ook niet voor vrees ik om elke dag zo iets speciaals te gaan doen. maar het zou wel fijn zijn als volgende dingen nog zouden lukken...

de santa run uitlopen

nog eens gaan schaatsen
starten met yoga

een opera zien

 een date met mijn ventje

een girls night out

nog eens uitslapen (bij voorkeur na die date of girls night out)

mijn 1ste streefgewicht bereiken (nog 2 kg te gaan)

nog een kleedje voor mezelf maken

heeft er iemand nog voorstellen voor dingen die ik absoluut gedaan zou moeten hebben? 

geduld is een schone deugd....

dit jaar wou ik de winterjassen voor de meisjes zelf maken. ik had al zo veel mooie voorbeelden zien passeren in blogland, dat ik dacht: dat wil / kan ik ook.

het patroon werd rap gevonden. (in de burda van september 2012)
de stof dat viel nog niet mee. eer ik de kleur en zachtheid gevonden had waar ik tevreden mee was en waarvan ik wist dat de meisjes het zouden willen aandoen, dat was zo simpel nog niet.  gelukkig vond ik mijn (en hun) ding bij stich and co.

ik liet Noa de keuze: blauw of oker (zoals haar schoenen) en ze koos voor het laatste. de petrolblauwe koos ik voor ons Kroketje.

Maar toen begon de miserie. geen boventransportvoet, te weinig tijd, foutjes bij het stikken, niet voldoende garen, wattine en voering, knopen....het was hier echt Murphy's Law.

Maar bon, het ding is afgeraakt. Net op tijd voor de eerste sneeuw. Lekker zacht en warm, want gevoerd met superzachte fleece en wattine. 

Nu die van Kroket nog. en deze keer heb ik wel voldoende garen, knopen, wattine en voering. wel nog altijd geen boventransportvoet. en dit keer ga ik echt geen 6 lagen dikke stof onder mijn machien door proberen te trekken/duwen. sporten mag dan wel gezond zijn (en punten opleveren, ahja, we weightwatcheren hier vrolijk verder) dit doe ik echt geen tweede keer. maar  hopelijk vrijdag terug in stock. en als ik dan nog even tijd heb om die te gaan halen en dan de jas ook nog in elkaar te steken, dan zou het pas geweldig zijn. gelukkig kan het kind nog in haar jas van vorig jaar. 

          stof, knopen en wattine: stich and co

voering: stoffenpaleis

sneak peak

gisteren een knutselmiddagje met de meisjes. voor wat het gaat dienen verklap ik nog niet, maar ik laat jullie al wel heel even gluren. binnenkort meer...

small things

op de libelle winterfair kwam ik langs de stand van de banier en zag daar net een demo over knoopjes stoferen. en ontdekte de wondere wereld ervan. zelf oorringen, ringen, badges, schuivertjes maken.....ik kon niet weerstaan en sloeg mijn voorraadje in. ziehier het resultaat van het eerste probeersel.  ik zie een wereld van mogelijkheden. geweldig voor mezelf, de meisjes of als cadeautje

ik pinde  deze een tijdje geleden. en op een middag met zieke kindjes in huis maakte ik op een zeldzaam rustig moment deze kammetjes. ooit gekocht om te gebruiken voor mijn trouwdag, maar nooit uit de verpakking geweest. tot die pin dus.  de rode is mijn favoriet. 

bedankt voor de tips ivm de foto's. het lukt met niet om in mijn picassa album te geraken en flickr lijkt me zo omslachtig, dus ga het voorlopig doen door mijn formaat aan te passen. dan  telt het blijkbaar niet mee voor die ene gig en het 

gaat ook veel sneller om op te loaden zo, nog een voordeel lijkt me.  

help!

blijkbaar kan ik geen foto's meer uploaden omdat ik mijn limiet bereikt heb. iemand enig idee hoe ik dit moet oplossen????? alvast bedankt voor de hulp

groetjes
heidi

cadeautje 1

yesssssssssssss, ik ben er in geslaagd om voor 1 zeer zeldzame keer eens iets ver voor deadline af te maken!!!!!!
het eerste cadeautje voor de kerstswap is een feit. en als het even meezit, volgen er nog. inspiratie genoeg, de stofjes liggen klaar voor het overgrote deel en nu mijn kleine kroketje op school zit, heb ik ook wat meer tijd.

het is een cadeautje voor een mini- meisje geworden. de jongensversie volgen nog. de foto's ook.

nothing to wear...

er was eens.....

een klein meisje dat weer niks had om aan te doen. 

en dus ging ze op zoek....

na een lange wandeling vond ze eindelijk ergens een rok! 

hoera, eentje met bloemetjes! daar werd ze met dit grijze weer instant vrolijk van! 

mmmmmm, dat is hier precies een beetje te groot voor mij. maar mijn schoen passen er wel mooi bij.

das nu toch wel heel jammer dat die niet past.

maar zienu, hier ligt nog zo een exemplaar.  zou die wel passen?

wat denkt ge, kan ik buitenkomen zo? 

we zullen dienen andere maar terug op zijn plaats leggen. misschien kan iemand anders daar iets mee doen. een jarig meisje van 4 misschien? dat zal wel beter passen. en dan kunnen we misschien samen op stap?

amai, das nog ni gemakkelijk om dat terug te leggen! 

 ik ben der moe van! efkes rusten nu...

want straks is het feest! 

diploma uitreiking

kleine meisjes worden groot. heel snel. en vandaag studeerde onze kleinste meid af aan de kribbe. ze heeft nu een diploma in spelen en kapoenenstreken uithalen. ik gok da ze gaat verderstuderen om een master te halen. 

het plan was eigenlijk om een vlaggenslinger te naaien en nog wat andere spullen om de lieve kinderverzorgsters te bedanken voor al die jaren goede zorgen. maar daar stak een virusje (en een slechte planning) een stokje voor. 

voor de kindjes bakte ik een stapel glutenvrije chocoladecupcakes. ik versierde ze deze keer niet, die kleintjes zouden anders een overdosis suiker binnen krijgen, en daar hou ik zelf ook niet zo van voor mijn eigen kinderen. 

de kinderverzorgsters wou ik in de bloemetjes zetten. letterlijk. 

ik ging naar het plaatselijke bloemenwalhala, maar vond eigenlijk geen enkel stuk naar mijn zin (tenzij het echt absurd duur was) en besloot dus maar weer eens zelf een bloemstuk te maken. 

ziehier het resultaat. een echte bloemist zal ik misschien nooit worden, maar ik vind het zelf toch vrij geslaagd. 

gerbera's en 2 soorten rozen, een vlindertje en een soort wolvilt om er rond te doen....

onze gediplomeerde

en samen met de zus haar cadeautje open maken dat ze kreeg op de kribbe, een poppeneetstoel

en nu naar school (maar eerst nog enkele dagen vakantie!)

zet een kaars voor je raam vannacht....

nog even, nog even, nog even. ik blijf het maar herhalen bij mezelf. en dat het best meevalt, zo een maand alleen, het ventje op reis voor het werk. over bijna alle continenten heen. dat het helemaal niet zo erg. maar toen ik daarnet maar bleef wachten op nieuws dat hij in Londen was voor zijn tussenlanding, begon ik me weer zorgen te maken. maar goed, na een vertraging van 3 uur in Tokyo en het missen van de verbinding naar New York hangt hij weer ergens boven de oceaan.

nog1 week, nog 1 maar...


om het voor mezelf een beetje gezellig te maken stak ik wat kaarsjes aan

een tijdje geleden zag ik dit bij vrienden en dacht: dat wil ik ook maken.