gaat op reis en neemt mee... een petit pan tas

vannacht vertrek ik met 3 van mijn "oudste" vriendinnen (we kennen elkaar al van toen we nog in het eerste middelbaar vriendinnen werden ) voor een meidenweekend.

een lang en leuk meidenweekend, want er staan 4 dagen Barcelona op het programma. 

ter ere van ons collectief 30 jaar worden.

het leek me een heel leuk idee, maar hoe dichterbij het allemaal kwam, hoe kleiner mijn hartje werd. 

ik denk niet dat ik al ooit langer dan 3 dagen weggeweest ben van mijn meisjes, en dat was elke keer toch lang genoeg. nu dus 4 dagen....

en hoe stom het ook mag klinken: ik heb nog nooit gevlogen zonder mijn ventje. ik mag altijd in zijn hand knijpen als ik bang ben tijdens het opstijgen en landen, of als er turbulentie is.....

en sinds mijn eindejaarsreis ben ik ook nooit meer zo lang met vriendinnen op stap geweest.

maar goed, mijn ventje is "gebriefd" door de controlefreak in mij,

de boodschappen zijn gedaan, het huis gepoetst, de was en strijk gedaan, de kleerkast van de meisjes gelabeld, ik heb de meisjes uitgebreid gekust en geknuffeld en voorgelezen voor ze gingen slapen en zij hebben leuke plannen voor een weekendje met papa.

het kan dus niet misgaan, ik heb er het volste vertrouwen in.

ook al is het met een klein hartje :-)

voor de handbagage en voor ter plekke wou ik graag nog een nieuwe tas maken. 

ik zocht, haalde heel mijn kast overhoop en zocht nog eens, maar vond geen enkel geschikt stofje. jaja, het is echt mogelijk. veel te kleine lapjes, de verkeerde kleur of soort stof. 

op de laatste maakdag in het MIAT, vond ik bij bambiblauw een prachtig petit pan stofje, liefde op het eerste zicht 

ik gebruikte het receptje uit Zo Geknipt, met de rits (Veritas) voor de veiligheid.

ik was er wat bang voor, zo voor de eerste keer een draagtas maken, maar ik was superaangenaam verrast door de uitleg in het boek. het was zo geknipt. 

de paspel maakte ik voor de eerste keer zelf, met de fluoroze satijnbiais uit de nieuwe collectie Sew Be doo, van Veritas. 

de roze tassenband komt van bij Stitch en Co, uit Mechelen.

en de muntgroene katoenen voering komt van bij de Stoffenkamer. 

de lectuur en snoepjes zitten er al in. ik heb zelfs al boterhammekes gesmeerd voor morgenvroeg op de luchthaven op te eten :-)

en daarna flaneren op de Ramblas, tapas eten en sangriake drinken....

(ik heb al de adresjes van enkele stoffenwinkels ter plekke opgezocht)

er werd nog wat geflockt ook trouwens...

een superhero voor Kroket

en een roze strik voor Patat.

tot binnen enkele dagen allemaal!

feestje, kleedje, popje en uitslag give away

zo zat ik drie jaar geleden nog in het ziekenhuis....

en zie ze nu eens :-)

juffrouw Kroket wou zooooooo graag bloemetjes voor haar feestje, dat ik maar besloot er een heel bloemenfeestje van te maken.

ze kreeg bloemetjes letterlijk.

we versierden het huis met papieren bloemen.

en de traktaties waren ook in bloementhema.

mijn eerste poging tot cake-pops (nog een receptje dat van de lijst mag geschrapt worden)

werd een krachtmeting met de zwaartekracht....

een glutenvrije bloemenbiscuit, gevuld met verse aardbeien en soyaslagroom en bekleed met marsepein.

mijn nieuwe beste vriend heeft hier al hard moeten werken.

die we lekker opsmulden in het zonnetje...

en er moest van alles geproefd worden. 

aangezien er bijna niets overbleef veronderstel ik dat het goedgekeurd werd. 

er waren veeeeeeeeel cadeautjes, waaronder het popje dat ik voor haar maakte tijdens de laatste maakdag tijdens de superleuke workshop van tante hilde. ze kreeg hetzelfde roodkapjeskleedje als Kroket. 

het kleedje maakte ik met het patroon uit homemade mini couture. u herkent vast en zeker de Whiskers. 

het staat haar schitterend, ik hoop alvast op veel zonnige warme dagen...

onlangs werd er nog een ander receptje uitgetest....eentje uit zo geknipt.

voor de trekking van de give away besloot ik het heel snel en eenvoudig te houden wegens te grote vermoeidheid bij iedereen hier  na al die festiviteiten van het weekend (een trouw een een verjaardagsfeest was precies wat te veel van het goeie)

ik vroeg aan Patat en Kroket om ieder een getal te noemen ( ze namen allebei 5) telde ze op en kwam zo wonderwel uit op nummer 10....

JoChapeau15 maart 2013 05:50

Proficiat met je blogverjaardag ! Het toeval wil dat ik wel hou van verrassingen ;-)



bedankt iedereen voor de leuke reacties! en ook welkom aan de nieuwe volgers ;-) 

jo, kan je mij je adres bezorgen via heidivanderhaegen at live.be? dan bezorg ik jou het gele tasje, samen met nog een kleine verrassing. 

stofjes: roodkapje en bolletjes stof: stoffenspektakel

lichtblauwe tasje: Banier

gele tasje: stoffenspektakel en max bloch

droomjurk farrah fawcett

het werd tijd om nog eens iets voor mezelf te maken. of af te maken liever gezegd. want dit tricotje kocht ik al een kleine eeuwigheid geleden op een stoffenspektakel bij de kraam van Stoffen van Leuven. 

ik had het al eens gezien bij iemand op de naailes en was er helemaal voor te vinden.

toen ik het daarna tegenkwam terwijl het nog op de rol zat, begon ik toch te twijfelen. maar de verkoper toonde zijn beste cliche truuken met zo iets in het genre van: da gaat heel goed bij die blauwe ogen van u en bla bla....en wist mij uiteindelijk toch te overtuigen.

ik begon er laat in de zomer nog aan, in de hoop het nog te kunnen dragen in de herfst, maar tevergeefs. het heeft hier de herfst en winter doorgebracht op mijn paspop, klaar om omgezoomd te worden. 

de opmerking van mijn halve trouwboek, dat 'zijn bomma een schort had in zo een motiefke' hielp de motiviatie om het af te maken natuurlijk niet echt vooruit.

enkele weken geleden besloot ik dan dat het nu eindelijk wel eens afgemaakt moest worden. schort of niet. 

en toen liet de lente op zich wachten. 

nu ben ik dat wachten en die winterkleren meer dan beu, en besloot dus een lentejurk aan te doen. met kousebroek en gilet williswaar. daarmee is mijn winters wit velleke ook ineens nog verstopt. 

het patroon komt uit het boek "droomjurken", met onder andere de jurken van marilyn monroe en madonna en audrey hepburn en andere sjieke madammen. 

ik koos voor de wikkeljurk van farrah fawcett, werkte de randen (behalve de zoom) af met rode paspel voor een contrastje en gebruikte een rood satijnen lint in de taille ipv de rupsband die voorgeschreven staat. 

en Patat en Kroket die het stofje eerst helemaal niet mooi vonden (wat tegenviel, want ik had voor hun ook wat voorzien daarvan), kwamen nu smeken voor hun eigen exemplaar :-) 

voor hem

net voor mijn verjaardag zag ik op haar blog dat ze een workshop hemden (voor mannen) zou geven. quasi onmiddellijk gingen mijn oren flapperen, mijn hartslag gedroeg zich alsof ik een rondje ging lopen en het enige signaal dat nog over mijn neuronen en synapsen heen ging was: ik wil daar naar toe! basta!
want patronen voor mannenhemden liggen nu eenmaal niet voor het rapen en de perfectie van haar hemden deed me gewoon watertanden om dat ook te kunnen.

ik vroeg aan Superman wat hij er van zou denken en zijn antwoord was even instant als onverwacht: awel, als cadeau voor uwe verjaardag.

iedereen gelukkig dus. ik dat ik kon gaan, hij dat hij geen inspiratie meer moest zoeken voor een cadeautje en dat hij er zelf nog een hemd bovenop kreeg. der zijn ergere deals denk ik dan.

hij koos zelf zijn stof en bijipassende knoopjes in de stoffenkamer (er ligt zelfs stof klaar voor een tweede) en zocht zelf referenties voor het model dat hij in gedachten had, want hij wou een aangepaste kraag, die Nele hertekende op basis van de meegebrachte foto's.

enkele dinsdagavonden in januari reed ik dus naar gent om hieraan te werken.
een waar plezier, zo in haar gezellige atelier, met enkele dames samen, ondertussen heerlijk culinair verwend door haar superman, (ik zou er mijn man zo op workshop sturen om hem te leren koken)
 leerden we de fijne kneepjes van het mannenhemd.


het stofje was een uitdaging. het had blijkbaar wat schuin gezeten toen het geprint werd, want niet overal liepen de lijnen even recht. het was dus een echt gepuzzel om de stukken zodanig te leggen dat de tekening mooi doorliep. dankzij Nele lukte het.

het hemd is al even af en dus zijn de momenten waarop ik het met alle plezier naar de vergeetput van mislukte naaisels zou verbannen hebben al aan het vervagen, waarschijnlijk ook door de complimentjes die ik er al over kreeg. zelfs de schoonouders, de bomma en de meme vonden het goed. ik had het in ieder geval nooit verwacht met die print.