jackie

 toen het patroon van de jackie uitkwam, was ik meteen fan. ik had het alleen niet meteen nodig. 

maar vroeg of laat komt daar verandering in, en nu was het gelukkig eindelijk zover. 

deze winterjas die ik twee seizoenen geleden maakte, past op zich nog wel, maar het kind schreeuwt bij wijze van spreken elke keer moord en brand als ik haar vraag die aan te doen. iets met niet goed zitten ... en de ski jas die ze wel heeft voor de winter en die dan wel comfortabel mag zien, ziet er alles behalve elegant uit. ik ben jammer genoeg voor de kinderen heel soms van het principe: liever mooi dan praktisch...al trek ik dat zeker niet in alles door, maar bij sommige gelegenheden heb ik hun toch graag deftig in plaats van praktisch. zoiets in de zin van: wie mooi wil zijn moet pijn lijden...al zou ik hun dat nu toch ook niet aandoen...

maar bon, een plan voor een nieuwe jas dus. ik kocht bij madame toertjes tijdens haar stoffenverkoop eigenlijk al een mantelstofje in blauw/geel, maar daar was hier thuis niemand fan van. dus gingen we enkele weken geleden naar Lier met het hele gezin stof zoeken voor een Jackie. 

uiteindelijk vonden we een prachtige wollen stof in koningsblauw, met een superzachte witte fleece voor aan de binnenkant. 

voor de kraag en de zakjes gebruikte ik een stukje nep bont van op het stoffenspektakel. zo zacht, maar een ramp om mee te werken. ik had letterlijk haar op mijn handen nadien. 

ergens in mijn hoofd liep het mis. meer dan eens. zo brak ik meermaals mijn hoofd over een contrasterend stofje voor de belegdelen, terwijl dat dat gewoon uit de buitenstof geknipt wordt. 

uiteindelijk ging het spreekwoordelijke lampje branden en lukte de puzzel wel. 

dit keer gebruikte ik enkel de wollen stof met de fleece, in tegenstelling tot het vorige exemplaar, waar ik ook nog H630 tegenstreek. lekker warm dat wel, maar veel te dik en onhandig uiteindelijk. 

voor de mouwen maakte ik zelf gematelasseerde  witte voering. ene keer, maar nooit ni meer! wat een werk! maar waarschijnlijk is dat zoiets als met bevallingen: ge vergeet de miserie rap want het eindresultaat is de moeite. 

het is trouwens een geweldig patroon, met een zalige uitleg. ik zou bijna zeggen: dummie proof. 

al heb ik wel herhaaldelijk het tornmesje moeten bovenhalen. 

maar dat lag enkel en alleen aan mijn onoplettendheid, perfectionisme en verstrooidheid. maar goed, eind goed, al goed zeker?  

   voor de contrasterende stukjes en het ophanglusje gebruikte ik een katoentje van bij Veritas. 

  voor het rugflapje gebruikte ik een soort techniek van "vals paspel" door de achterkant net een een    
  centimetertje breder te knippen dan de blauwe stof en dan de naadwaarde te gebruiken als vulling om    
  het geheel door te stikken.  

voor de strikjes deed ik hetzelfde.  

de zoektocht naar de geschikte knopen leverde niet veel op, dus besloot ik zelf knopen te overtrekken. 

manlief was eerst niet te vinden voor het idee, maar ik heb tot nu toe alleen maar positieve reacties gekregen. in de eerste plaats van dochterlief, die haar jas nu zonder problemen aantrekt. 

zelf ben ik er ook heel fier op en blij mee. zonder te willen stoefen, maar het is volgens mij een van de mooiste stukken die ik de laatste tijd gemaakt heb.... alleen jammer dat het fototoestel weer binnen moest voor reparatie. dus de kwaliteit van de foto's is niet top, ze zijn maar getrokken met mijne gsm. 

dochter blij, mama blij!

patroon: ieniemienie ft emma en mona

blauwe wol en witte fleece: den boom, lier

witte nepbont: stoffenspektakel

blauw witte katoen: Veritas

overtrekbare knopen: de banier

voering en stof om te matellaseren: Mertens

uitslag give away Lua patroon!

twee daagjes vertraging, mijn excuses....

het was hier druk. aannemers en zo, ge kent dat wel...

maar goed, ik ga u niet langer in spanning houden....

ik filmde het "lotje" trekken met de gsm, maar het geluid is niet goed genoeg opgenomen, u zult het dus met het schriftelijk verslag moeten stellen...

ik filmde dochterlief, liet haar een getal noemen tussen 0 en 70....

tromgeroffel......

ze koos nummer 60, 

wat overeenkomt met: 

Loesje Luz7 november 2014 11:43

                                                            O, dit zou goed van pas komen.

BeantwoordenVerwijdere

Loesje, stuur je mij je emailadres door, dan bezorg ik jou het digitale patoon en handleiding.

voor alle andere verwachtende mama's, tantes, oma's, vriendinnen: 

ga naar de shop van Straight grain en schaf u dat patroon gewoon aan. 

ge gaat daar vriend en minder goede vrienden blij mee maken met zo'n schoon slaapzakskes. 

sunshine blog award

ik voel me vereerd, echt vereerd.

een tijdje geleden kreeg ik van ik maak het nu zelf, hoemelke en inge 

de sunshine blogger award

ik had eigenlijk nog nooit van gehoord deze award, maar werd er wel heel erg blij van.

want ik ben deze blog begonnen voor mezelf als naslagwerk, met eigenlijk niet veel tot geen verwachtingen over volgers enzo, 

en dan is het wel fijn te lezen dat er mensen zijn die hier graag komen meelezen. 

dus aan alledrie: een welgemeende danku!

en dan nu volgens de spelregels, 7 willekeurige feiten over mezelf

1. ik mis mijn wekelijkse naailes.

 sinds ik patroontekenen volg, heb ik die les moeten opgeven, maar ik zou graag weer in groep naaien. 

iemand die een leuke naaiclub weet of er zelf eentje mee wil oprichten? laat maar een berichtje!

2. ik werd laatst  op slag verliefd op een superschattig langoor konijn in de dierenwinkel. gelukkig mocht ik hem van mijn ventje mee naar huis nemen. nu huppelt Juleke hier vrolijk rond. samen met Langoor, Flappie en Prinses.

ik kan er echt van genieten om voor die konijntjes en onze 6 kippen en 1 haan te zorgen. 

3. een plank uit mijn stoffenkast heeft het begeven. 

toeval hoor, helemaal toeval.

4. ik kan niet leven zonder chocolade. 

onmogelijk. 

5. ik hou van yoga.

6. dinsdagavond is tv avond. scandals en mistressess. love it!

7. ik lees een magazine altijd van achter naar voren...tja...

en dan ook nog volgens de regels: 

enkele van de blogs die ik graag lees zijn deze: 

liesellove

mamavanvijf

stannel

missy-n

khadetjes

with-love-by-eva

byevamaria

vanjansen

tweeemmerkeswater

iene-miene

ettepet

evengenaaid

hoemmelke

juffertje-in-het-groen

kellyjadestyle

voor wie zin heeft deze award door te geven: feel free of course

voor diegenen die hier helemaal geen zin in hebben: da's geen enkel probleem :-) 

Lua-give away!

het is hier de laatste tijd nogal stil,

enerzijds omdat er niet zo veel genaaid is de laatste week (ventje thuis, zieke kindjes, herfstvakantie en een te bureau dat te rommelig is om aan te werken)

anderzijds omdat mijn computer tegenwerkt.

de mousepad werkt niet meer zoals het hoort en dat heeft soms zeer vervelende bijwerkingen...

maar bon, vandaag dus niets om te tonen, maar om weg te geven.

een tijdje geleden mocht ik het lua-slaapzakpatroon testen voor Ann, van straight grain. 

het is een zalig patroon om mee te weken en een ideaal geboortegeschenkje. 

vandaag mag ik een nederlandstalig exemplaar van dat patroon weggeven.

al wat je daarvoor hoeft te doen is een reactie nalaten onder dit bericht.

in de loop van volgende week zal ik dan een onschuldige hand een gelukkige winnaar laten trekken. 

birdie en glitter leather sweather

de wintergarderobe kon hier nog wel wat aanvulling gebruiken. 

en zelfs indien dat niet nodig geweest was, is het gewoon leuk om nog eens iets te maken voor de dochters. 

voor Patat maakte ik een birdie, uit de laatste nieuwe La maison victor. 

ik denk dat ik er langer over gedaan heb om de stoffen te kiezen, dan over het in elkaar zetten. 

na de hele stoffenkast onderste boven gehaald te hebben, koos ik voor een effen groene tricot en een (iets dikkere) tricot met bloemetjesprint.  van dat stofje wist ik ten minste zeker dat ze het mooi vond.

ik had niet bepaald zin in een herhaling van het pyjama scenario.

voor de zesjarige maakte ik de 122, wat haar perfect past. 

de tandenfee heeft hier overuren geklopt de laatste weken...

om het effe groen wat te breken, opteerde ik voor een felroze rits, in plaats van voor een blind exemplaar.

ook dochterlief vond dat detail geweldig. 

effen groene tricot: strass stoffenverkoop

bloemenprint: stoffenspektakel

rits: voorraad

Kroket heeft tegenwoordig iets met glitters. 

haar lievelingskleedje is er eentje met glitters, ze heeft net winterlaarsjes met glitters gekozen,....

blingbling it is these days.

in de kringloopwinkel zag ik een minirokje in strechstof, met pailletjes. 

ik zag er meteen een truitje in voor haar. 

voor 3 euro kon ik risico wel nemen dacht ik.

het was echter zo een mini- minirokje, dat ik het voorpand onmogelijk volledig uit het voorpand van de rok kreeg. 

mijn vierjarige kon gewoonweg dat rokje aanhouden over haar (onbestaande) heupen! hoe kan een volwassen vrouw dat dan in godsnaam aandoen! 

(hoor daar maar gerust enige jaloezie op al die vrouwen met minder rondingen op hun achterwerk)

ik moest dus een extra naad voorzien in het voorpand, en ik knipte het voorpand ook schuin van draad voor het effect. 

ik maakte de 116 voor haar, maar die is nog iets te groot, vooral aan de mouwen. 

hopelijk duurt haar "I love blingbling" fase lang genoeg om er in te groeien. 

jammer genoeg is ze niet helemaal gek op de  trui, ze vindt het donkerblauwe er niet mooi aan. 

ze heeft nog niet door dat je een opvallend stuk best combineert met iets neutralers....

voor de lederen schouderstukjes gebruikte ik een stukje van een (oude) handtas die ik kocht op huwelijksreis. 

de enige manier om haar te laten poseren voor foto's was door haar samen met Prinsesje op de foto te laten gaan.

glitterstofje: rokje uit de kringwinkel

leer: oude handtas

blauwe tricot: strass stoffenverkoop

smullen geblazen: omgekeerde perencakejes

 ik hou niet alleen van zacht, ik hou ook van zoet. 

(eigenlijk te veel van zoet om goed te zijn, maar bon...) 

sporadisch zagen jullie hier al wel enkele zoetigheden de revue passeren. 

vandaag gaan we daar nog eentje aan toevoegen. 

eenvoudig, snel klaar, lekker, meer moet dat niet zijn.

het recept haalde ik uit een boekje van Simply You, het magazine van Carrefour.

eerder deze week maakte ik onder andere deze cakejes al om de leerkrachten te trakteren op een vervroegde "dag van de leerkracht" (die trouwens vandaag valt).

het recept beviel zo goed en er lagen nog wat peren dus maakte ik vandaag een nieuwe lading om mee te nemen op bezoek bij mijn mama. 

deze maakte ik glutenvrij. het recept kan je onderaan dit bericht vinden als je zin hebt. 

ik oefende nog wat verder met foto's nemen na de workshop van bij La maison Victor. ...

en daarna werden ze lekker opgesmuld.

nodig: 

ahornsiroop

2 conference peren, geschild en in schijfjes gesneden

4 eieren

150 gr suiker

1 tl vanille extract

1tl gist

200 gr (glutenvrije) bloem

160 gr malse boter

voor de glutenvrije variant voegde ik ook nog 50 gr aardappelzetmeel toe om het gebak wat luchtiger te maken.  als je gewone zelfrijzende bloem gebruikt, is dit niet nodig. 

wat te doen:

beboter de muffinbakplaat (ik haalde uit dit recept 12 grote cupcakes, je kan ze natuurlijk ook kleiner maken)

giet in elke vorm een dus laagje ahornsiroop en leg daar enkele schijfjes peer op. 

klop de eieren, met de suiker en het vanilleextract tot het mengsel wittig wordt. 

voeg dan de gist, de bloem en de boter toe (en eventueel het aardappelzetmeel)

meng goed en giet in de muffinvormen.

bak 20 min (net iets minder lang bij glutenvrije cakejes) op 180° .

haal ze uit hun vormen, draai ondersteboven en overgiet met nog een lepeltje ahornsiroop.

en dan smullen maar!

dromenland

bij het stof-shoppen voor dit kleedje vond ik tussen de rekken ook deze zachte tricot. 

een pyjama voor Patat, dacht ik meteen.

een zomerversie, want een goed geïsoleerd huis is dan wel fijn in de winter, in de zomer kan het hier aardig warm zijn binnen.

zeker voor de dochter die het altijd te warm heeft.

statistisch gezien is de kans dat een stofje, eens ze in mijn kast verzeilt, er binnen de 6 maanden  weer uitkomt (om effectief mee te naaien dan, want ze komen er wel uit bij het zoeken naar de juiste stof) 

zeer klein. ik zou bijna met het schaamrood op de wangen moeten toegeven: zogoed als onbestaande. 

maar niet in dit geval. ik denk dat deze er zelfs geen hele maand heeft in gelegen. 

hoe zat dat ook alweer met die standaardafwijkingen?

anyway: een pyjama voor Patat. 

 ik had al meteen een patroontje in gedachten. 

uit een Burda kids van enkele jaren geleden, waar ik al eerder deze badjas uit maakte. 

ik nam maatje 122, ruim genoeg voor het supergevoelige kind. 

de boorden van de top werkte ik af met gele boordstof, voor het broekje koos ik voor de onderrand gele rekbare biais. 

de veters liet ik achterwege, liever geen touwtjes in hun buurt als ze in dromenland zijn.

toen het geheel af was, kondigde Patat echter aan dat ze het toch zo geen mooi stofje vond. 

ze had een mooier gezien in mijn kast.

die kans is statistisch gezien wel groot. 

maar geen nood, Kroket zag het kleinnood wel zitten. 

het is nog wat op de groei, maar ze heeft er alvast heerlijk in geslapen zei ze.

de weg naar dromenland aan het zoeken...

zij houdt ook van lekker zacht...

zo slapen prinsesjes dus...

is ze niet om op te eten? 

nu nog de nieuwe pyjama maken voor Patat. 

of zou ze tegen dan weer een ander stofje gezien hebben? 

al een geluk dat het een supersnelklaar patroontje is :-)

stof: nekkertex mechelen

boordstof en biais: stoffenspektakel

ge zijt maar zo oud als ge u voelt

ik hou van zachte dingen. 

van fleecedekentjes, van onze 4 konijntjes, de wangen van mijn dochters, babyvoetjes, 

lekker zacht beddengoed,...

en dus ook van lekker zachte kleding.

het stofje scoorde ik(euuuuuuuuh effe denken.....

1 of 2 jaar geleden)  op Handmade in Belgium, in Genk. 

(volgende editie komt er trouwens aan in december)

een grote lap, superzachte nicky velours hing daar nog te wachten op mij. 

de print vond ik meteen geweldig, maar ik vroeg me af of het nog wel kon voor een dertiger. 

 dus kwam er een dilemma bij: hou ik die lekker egoïstisch voor mezelf, of maak ik er iets mee voor de meisjes....

na veel wikken en wegen dacht ik: 

 "foert, ik vind dat mooi, van de rest hun mening trek ik me niks aan!" 

iets waar ik nog regelmatig op moet oefenen trouwens, maar het lukt hoe langer hoe beter gelukkig

de vereistenlijst was lang:

(voldoende lang om de rug te blijven bedekken, coltrui, liefst met kap, ruim genoeg) 

de zoektocht naar een geschikt patroon bleek nog langer,

tot een faceboekgroepje redding bood.

het werd dit patroon van schnipp schnapp.

aan alle vereisten was voldaan, dat Duits dacht ik wel de baas te kunnen. 

om de ene of andere duistere reden echter, bestelde ik per ongeluk deze....

vereistenlijst niet meer voldaan.

en daar kwam ik pas achter toen ik alle patroondelen getekend had en probeerde uit te vogelen waar mijn kap naartoe was....

en omdat ik een beetje aan de luie kant was toen en eigenlijk geen zin had om nog maar eens te wachten voor ik nu eindelijk eens aan die trui begon, maakte ik hem dan maar zonder kap.

dat Duits, dat was zo simpel nog niet.

gezond verstand het werk laten doen was eenvoudiger

dat, en google translate gebruiken. 

omdat het me wat te druk leek worden om binnenin ook de bloemenprint te gebruiken,

 besloot ik voor de voering een restje roze dunne tricot te gebruiken.

de mouwboorden en tailleband maakte ik uit een restje blauwe tricot.

ik paste wel de lengte van de panden en de mouwen aan. 

bij de panden tekende ik (als ik me goed herinner want ik maakte de trui eigenlijk al enkele weken geleden) 15 cm bij. 

niks zo frustrerend als een blote rug omdat je kleren niet blijven zitten.

de mouwen verlengde ik ook met 10 cm, omdat ik het originele patroon een smallere onderkant aan de mouw zit, maar dat vond ik niet zo mooi.

ondertussen heb ik deze al enkele keren gedragen, en ik ben er heel blij mee.

lekker zacht, hij zit goed, ik vind 'm mooi en de kinderen vinden mij in een massa mensen supersnel terug, da's ook handig. 

conclusie: een goed patroon, mits de nodige aanpassingen qua lengte in functie van mijn eigen lijf. 

en als je een stofje mooi vind, gewoon je eigen zin doen....

tenzij jullie mij hier nu massaal komen vertellen dat het echt niet meer kan voor mijn leeftijd, dan ga ik misschien terug beginnen twijfelen....

een weekendje met la maison victor

ik weet niet meer waar ik de eerste aankondiging zag, maar ik wist wel meteen wat ik het weekend van 20-21 september zou doen: 

een tripje naar Hasselt.

de verwachtingen stonden hoog gespannen. 

wat wil je met zo een mooi tijdschrift.

denk daar dan nog eens een hele resem stoffenwinkels en workshops bij en je snapt waarschijnlijk wel dat dit voor deze stofverslaafde als ondergetekende een ideale dag lijkt   is .

uit angst voor taferelen zoals bij de Libelle winterfair vertrok ik goed op tijd.

uiteindelijk toch maar met de auto, want de trein had ik gemist...

de enige file die ik tegenkwam was die om de parking op te rijden. 

ik kon zelfs zonder problemen inschrijven voor een eerste workshop: 

fotostyling van je zelfgemaakte spullen bij Maaike van crejjation

we kregen eerst wat tips en tricks en mochten daarna zelf aan de slag.

voor alle duidelijkheid, ik heb die spullen niet zelf gehaakt, al zou ik willen dat het wel zo was.

goeie foto's nemen met een gsm, tis toch niet zo handig...

na een snelle- en voor wat het was eigenlijk ook te dure - hap bij La Place, schreef ik me ook nog in voor de workshop "richt je naaikamer in", door Marloes. 

zij leerde ons een moodboard te maken....

wat is het moeilijk kiezen uit al die mooie interieurboeken....

dit is mijn moodboard geworden, de kleuren zoals ze eigenlijk al aanwezig zijn in mijn naaikamer, al moet ik ze nog wel verder afwerken en inrichten. 

bij hen was het ook moeilijk kiezen...maar Love and Laugh liggen nu op me te wachten.

 nog enkele sfeerbeelden voor wie er toch niet bij kon zijn....

(op die middelste ben ik een beetje verliefd, maar ik hield me flink in! )
ik kocht enkel twee lappen om te gebruiken in de les patroontekenen, nog 1 lap satijn voor mezelf  en nog twee stofjes voor de meisjes.
met het prachtige aanbod dat er lag, vind ik dat een staaltje van karakter van mezelf, al zal mijn halve trouwboek daar misschien wel anders over denken met die meer dan goedgevulde stoffenkast.

er waren enkele punten die voor verbetering vatbaar waren. 

van buitenaf kon je moeilijk zien waar het te doen was, ik dacht dat het enkel de hobbybeurs was van buitnafgezien.

de hostessen waren niet echt op de hoogte van waar de workshops nu juist doorgingen en hanteerden blijkbaar niet voor iedereen dezelfde regels voor het inschrijven, waardoor sommigen benadeeld werden. en als je dan alleen inkom moet betalen om stof te mogen kopen, tja.....

en wat de workshops betrof, ze waren leuk en aangenaam, maar gingen niet echt diep in op het onderwerp zodat ik toch nog een beetje op mijn honger bleef zitten. 

conclusie van de dag: 

het was het ritje naar Hasselt waard, ik heb een fijne dag gehad, genoot van de mooi ingerichte standjes en styling alom,

  maar wel enkel omdat ik 2 workshops kon volgen, enkele leuke mensen tegen het lijf liep en omdat ik nu eenmaal stapelzot ben op stof.